De sfeergroep Drughi Genk heeft een open brief geschreven naar de medefans en vooral naar het bestuur van de club. Hieronder lees je volledige tekst. "We schrijven 7 mei 2014", klinkt het. "Het contract van Emilio Ferrera wordt verlengd bij KRC Genk. Deze koptitel sierde talrijke hoofdpagina’s in de Vlaamse kranten van die dag." "Tal van supporters verslikten zich in hun koffie bij het lezen van die headliner. Emilio Ferrera wist op dat moment nog maar één keer te winnen in de Play-Off I en kon de ploeg maar op het nippertje plaatsen voor de nacompetitie. De consternatie was dus ook groot bij de gemiddelde KRC-supporter, toen bleek dat zijn contract verlengd werd." "Een eenvoudige zoektocht op Wikipedia volstond er al in om te voorspellen dat deze man niet de juiste persoon op de juiste plaats zou zijn. Hij kon niet bepaald adelbrieven voorleggen. Een slordige achttien clubs had de man al versleten en hij wist het er vaak niet langer dan één of twee jaar vol te houden. Ook zijn passage bij zijn eerste topclub in België, Club Brugge, werd allerminst een voltreffer." "Toch, ja toch, dacht ons bestuur dat men met Ferrera de heilige graal had binnengehaald. We schrijven 29 juli 2014. Emilio Ferrera ontslagen bij KRC Genk. Ditmaal verslikten tal van KRC-supporters zich niet in hun koffie aan de ontbijttafel. Het was immers een kroniek van een aangekondigde dood. From hero to zero voor het bestuur in een dikke twee maanden tijd. De heilige graal bleek alsnog eentje van goedkopere kwaliteit te zijn." "Een bewijs dat simpele supporterslogica niet altijd slecht is. Sterker nog, bestuur, maak van de supporters opnieuw jullie troef. Geef ons meer inspraak! Jullie zijn ook maar mensen, en mensen maken nu eenmaal fouten. Maak alleen keuzes die breed gedragen worden bij de aanhang. Kijk maar naar de Duitse Bundesliga. Dit is één van de meest succesvolle competities in Europa en ze herbergt talrijke topclubs." "Hier bezitten de supporters 51 procent van de club en kiezen de fans ook een vertegenwoordiger die mag meezetelen in de raad van beheer. Dit heeft als belangrijkste voordeel dat er een betere communicatie is naar de supporters toe en de band tussen leiding en fans terug sterker wordt. Samen één." "We kunnen er niet omheen dat er de laatste tijd erg slecht gewerkt wordt op KRC Genk en dat daar dringend verandering in moet komen. Op sportief vlak gaat het allesbehalve goed: de situatie rond Jelle Vossen, een gebrek aan professionalisme bij de spelers, tweedracht in de bestuurskamer, geen visie omtrent nieuwe aankopen, contractverlengingen aan spelers met een minimale bijdrage en vooral… geen nieuwe trainer." "Hierbij ontzien wij als supporters ook de verantwoordelijkheid van Gunter Jacob en Herman Nijs niet. Zij dragen de verantwoordelijkheid met betrekking tot de sportieve werking binnen de club. Teveel grote middelmaat werd aangetrokken in plaats van enkele gerichte en directe versterkingen. Zo bestaat de spelerskern voornamelijk uit waterdragers, maar niet uit mensen die het verschil kunnen maken. Het gevolg: inspiratieloos voetbal." "Broeder Jacob slaapt u nog? Wij denken dat het tijd is om een nieuwe doorlichting te maken van de sportieve werking. Het merendeel van de aanhang is de aanwezigheid van beide incompetente personen in de bestuurskamer meer dan beu. Maar ook daarbuiten bloedt ons supportershart maar al te vaak. Zo kan het niet dat een clubicoon als Domenico Olivieri zonder boe of ba gedegradeerd wordt en er daarover ook nauwelijks gecommuniceerd wordt." "Gaan wij zo respectvol om met mensen die deze club op sportief vlak groot hebben gemaakt? Dit alles draagt bij tot de essentie van het verhaal: wij kunnen ons nog nauwelijks identificeren met de Koninklijke Racing Club Genk. Ooit een club met een arbeidersethos met een oer-Limburgs karakter. Nu lijkt onze club eerder op een tijdelijk toevluchtsoord van exoten." "Geen passie, geen strijd. De enige karakterspelers die we dan nog hebben, zoals een Jeroen Simaeys, worden harteloos opzij gezet na een terechte uitspraak over de werking van de club in de krant. Met andere woorden, wij ijveren voor meer respect voor onze clubiconen en voor spelers die wel nog met een strijdershart op het veld staan. In tijden van crisis kan de supporter zich dan alsnog vereenzelvigen met zijn club." "Kortom, de band met de club wordt stevig verzuurd door zowel de sportieve als extrasportieve problemen. Voor veel mensen was dit het jaar teveel. Jullie zullen vast en zeker al gemerkt hebben dat het toeschouwersaantal tijdens de eerste thuiswedstrijd bedroevend laag lag. Voor de fanatieksten onder ons komt daar nog bij dat wij ons ook niet meer thuis voelen in ons eigen stadion." "Tribune Zuid is geen gezellig supportersvak meer, maar eerder een beestenkooi waarin de fanatiekste supporters weggedrukt worden en bewaakt. Nooit zijn er grote problemen geweest in het desbetreffende vak en desalniettemin wordt de modale supporter er behandeld als een crimineel. Het zijn net die supporters die het fundament zijn van de club en die meer gerespecteerd dienen te worden." "Het zijn net die mensen die hun laatste maandgeld investeren in een avondje voetbal op een druilerige winteravond in Charleroi. Wij eisen dus dat Tribune Zuid een tribune wordt die ook direct aansluit met de rest van het stadion. Wij zijn ook maar mensen, geen dieren in een kooi. Bovendien zouden de drankprijzen terug wat democratischer worden. Daar waar Genk ooit nog het ‘grootste café van België’ was, zo leeg zijn de kantines nu voor en na de wedstrijd. Een plastieke pint ter waarde van 2,20 euro is een beetje te veel van het goede."
