Niet alleen nu hij een succesvol trainer is, wordt Michel Preud’homme op handen gedragen. Ook als doelman kende hij vele aanhangers. Hij is zelfs de jeugdidool van een van de Rode Duivels die meegaat naar het EK. Als Jean-François Gillet naar zijn jeugdidool gevraagd wordt, hoeft hij niet te twijfelen: “Michel Preud'homme natuurlijk. Ik weet nog goed dat ik als tiener de oren van mijn vaders kop heb gezaagd om naar Preud'homme te gaan kijken. Hij speelde toen bij KV Mechelen, dat die avond de tegenstander was in een kolkend Sclessin. Mijn vader had niet veel zin om naar het stadion te gaan. De stenen vroren bijna letterlijk uit de grond. Maar ik heb hem toch kunnen overtuigen. (lacht) Die sfeer in Luik was geweldig. Na de match stonden de harde kernen op de brug achter het stadion regelmatig tegenover elkaar. Ik kon de adrenaline bijna proeven. Op een bepaalde manier behoorde die ambiance tot de folklore van de club. Ik heb er me als jeugdspeler van de Rouches uiteraard nooit mee bemoeid. Op dat moment droomde ik er immers van om ooit op Sclessin tussen die twee palen te mogen staanâ€, vertelt de Rode Duivel aan Het Nieuwsblad. “Ik wil hier ook nog graag Gilbert Bodart een eervolle vermelding geven. Die kon anticiperen als geen ander. In een spelletje één-tegen-één wist ik exact wat hij zou doen en toch kon ik hem niet kloppen. Hij was ook een krak in het lezen van het spel. Ik heb gestolen met mijn ogen in die tijd. Vakman!†besluit Gillet.