In augustus 2017 werd Rúnar Kristinsson (49) al na twee speeldagen ontslagen bij Sporting Lokeren. Het seizoen voordien had hij overgenomen van Georges Leekens en hij loodste de club makkelijk naar het behoud. Voetbalnieuws.be zocht de aimabele coach op in Reykjavik.
De voormalige topspeler van Lokeren, hij was er als technisch zeer vaardige middenvelder een absolute sterkhouder van 2000-2007, is er nu werkzaam bij eersteklasser KR Reykjavik. De club eindigde vierde in de competitie.
Runar, hoe verloopt alles in IJsland?
"Zeer goed. Ik nam de ploeg eind vorig seizoen over toen de coach stopte. Na dat seizoen haalden we een aantal nieuwe spelers, maar omwille van budgettaire redenen kwamen niet alle gewenste spelers die ik er graag had bijgehad. Ik denk dat we dit seizoen beter presteren dan velen hadden gedacht. Het duurde even om mijn visie kenbaar te maken aan de spelers, we moesten elkaar wat leren kennen, maar nadien verliep het redelijk goed. Dit seizoen is het doel om Europees voetbal te halen en momenteel staan we vierde (het interview werd enkele weken geleden afgenomen, nvdr.) en dat geeft recht op een Europees ticket. Dat geeft de club extra financiële ademruimte. Volgend jaar gaan we zeker voor de titel meestrijden."
Je vertrok in 2014 naar Lillestrom en nadien Lokeren. Hoe heb je het voetbal in IJsland zien evolueren in die vier jaar?
"De trainers maken een positieve evolutie door in IJsland. Het voetbal is ook beter geworden omdat er meer ploegen op kunstgras spelen, maar sommige clubs spelen daar nog niet op. In het begin van het seizoen speelden we op enkele 'hobbelige' velden, dat is ook logisch aangezien het klimaat hier in IJsland helemaal anders is dan in pakweg België. Dan zijn het vooral wedstrijden waar er vechtvoetbal wordt gespeeld en je kan dan moeilijk zien wie de best voetballende ploeg is. Het niveau stijgt wel, maar het grootste probleem is dat we onze beste spelers veel te snel verliezen aan ploegen uit het buitenland. Om een voorbeeld te geven: onlangs speelden de U21 van IJsland in Reykjavik en negen spelers uit de basis speelden in het buitenland en bij de U19 heb je zelfs al zes, zeven spelers die in het buitenland actief zijn. We zien hen dus niet in onze competitie spelen, dat is dan ook één van de redenen waarom er veel buitenlanders in IJsland voetballen."
(16-07-2017).jpg)
Kristinsson was negen maanden trainer bij Lokeren.
We zagen dat er in elk klein dorp in IJsland een kunstgras- of voetbalveld is. Is voetbal een stuk populairder geworden de afgelopen jaren?
"Het voetbal is altijd een zeer belangrijke sport geweest, maar je weet hoe dat gaat. Als het nationaal team in handbal het goed doet, wil iedereen handbal spelen en zo gaat dat ook bij het voetbal. Het zal ook altijd de grootste sport in IJsland blijven."
Waarom keerde je al na enkele weken na je ontslag bij Lokeren terug naar Reykjavik?
"Na Lokeren besliste ik om terug te keren naar IJsland. Ik had geen zin om te wachten tot er iemand werd ontslagen in België en dan te hopen dat ze mij zouden nemen. Na zo een korte periode bij Lokeren had ik ook geen zin om weer ergens anders te gaan wonen, dus in samenspraak met mijn gezin besliste ik om terug te keren naar Reykjavik. Het is moeilijk om na zo een korte periode in een ander land ontslagen te worden. Je heb iets meer tijd nodig om naam te maken in een land, als ik pakweg 2-3 jaar bij Lokeren had kunnen blijven, was het anders geweest. Toen ik IJsland verliet, wilde ik er voluit voor gaan en ik wist dat ik het kon en nog steeds kan."
"Coach zijn in IJsland, Noorwegen of België is hetzelfde. Als buitenlander moet je je wel meer bewijzen, maar ik wist dat het 'ergste' wat kon gebeuren het feit was dat ik moest terugkeren naar IJsland. En dat is nog altijd fantastisch. Ik ben heel gelukkig bij Reykjavik, ik ken hier iedereen en mijn familie is dichtbij. Het is hier makkelijker werken, omdat de ploegen hier ook meer geduld hebben dan in België. Bovendien ken ik de club door en door en met het bestuur werkte ik eerder al samen, dus we kennen elkaar zeer goed. Het was makkelijk om terug te keren.
"Lambrecht koos voor Maes, dat is de enige reden van mijn ontslag"
Hoe kijk je terug op je negen maanden bij Lokeren?
"Ik denk dat ik het niet slecht deed bij Lokeren, waar ik toch in moeilijke omstandigheden aankwam. In januari waren we eigenlijk al zeker van het behoud en na de zege tegen Westerlo was er toen een stevige kloof met de ploegen onderaan. Dat was het hoofddoel van meneer Lambrecht: in 1A blijven. Hij zei dat het een goede bonus was als we in de top tien zouden eindigen en we strandden op de elfde plaats met hetzelfde aantal punten als de nummer tien (samen met KV Kortrijk, nvdr.)."
Nadien liep het al snel mis…
"Arnar (Vidarsson, nvdr.) en ik veranderden nadien veel: we namen twee nieuwe fysiektrainers in dienst – jonge gasten met veel enthousiasme en goede ideeën -, zorgden voor een nieuwe fitnessruimte... We probeerden Lokeren in de 21ste eeuw te brengen, want bij Lokeren was er helemaal niets veranderd sinds ik er speler was (van 2000-2007, nvdr.). We wilden veel zaken veranderen, maar dat lukte niet allemaal. De voorbereiding verliep echter zeer goed en er was een goede chemie met de spelersgroep. Dan verloren we meteen met 0-4 van Club Brugge, dat nadien makkelijk kampioen werd. Dat was misschien geen grote verrassing en dan verloren we ook van Moeskroen en toen begon het…"
Lambrecht slachtofferde Kristinsson voor Maes.
Gaf Roger Lambrecht je een duidelijke reden voor het ontslag?
"De voorzitter gaf als reden dat Peter Maes toen vrij was en hij wilde hem terug. Zijn uitleg was dat hij mij daarom moest slachtofferen, dat zei hij ook aan de media. Ik heb niets tegen Peter Maes, wat een geweldige trainer is, en een vriendelijke man. Het is de voorzitter die de beslissing nam. Het had niets met de resultaten te maken en het deed veel pijn, want we veranderden toch veel bij Lokeren."
"Ik kreeg wel niet zoveel middelen als Peter Maes, nog niet de helft. Na mijn vertrek haalden ze spelers voor 1 miljoen euro (Marecek, Ceballos, nvdr.) en voor dat bedrag kreeg ik 3-4 spelers. Dat is een verschil en met dat geld had ik ook betere spelers kunnen halen. Ik denk dat we nog veel goeds had kunnen bereiken en het is zeer jammer dat ik die kans niet heb gekregen. Ik was zeer boos, maar dit is voetbal en trainers krijgen dezer dagen niet veel kansen. In België is er over het algemeen weinig geduld en vaak heb je er ook één man die eigenaar is en over alles beslist, dat is anders dan in pakweg Nederland. Daar zijn trainers ook meer beschermd. Het is nu zo, ik was er enkele weken niet goed van, maar nu voel ik me zeer goed bij KR Reykjavik. Het gaat goed en ik ben er ondertussen wel over."
Het gaat sinds je vertrek niet beter, integendeel. Wat is volgens jou het grootste probleem bij Lokeren?
"Als club moet je evolueren en je kan niet blijven stilstaan. Bij Lokeren werken nog steeds dezelfde mensen als vroeger, allemaal heel aardige mensen, maar je moet professioneler worden als club. In alles. Lambrecht is 87 jaar oud en hij wil de club nog steeds leiden zoals 25 jaar geleden. Je moet de andere clubs volgen: de faciliteiten voor de spelers moeten goed zijn, er zijn meerdere assistent- trainers, medische apparatuur… Lokeren heeft jaren stilgestaan. Toen ik er als coach terugkeerde, was de kleedkamer hetzelfde als toen ik er speler was. De tijd stond tien jaar stil."
Volg je de club nog?
"Ik heb nog contact met 1 à 2 mensen, maar ik volg ze nog steeds. Ik kijk naar de resultaten en ik lees artikels over de club. Het ontslag van Willy Reynders? Willy is een geweldige persoon en ik apprecieer hem enorm. Hij en Lambrecht brachten mij naar Lokeren en ik ben toch verrast over zijn ontslag. Dit is echter voetbal, ik maakte het ook mee, en iemand als Lambrecht moet beslissingen nemen. Deze keer was Reynders die het gelag moest betalen, maar ik werkte altijd zeer goed samen met Willy en de voorzitter."
Tot slot. Hoe staat het met je ambities voor de toekomst. Zien we je ooit nog terug in de Jupiler Pro League?
"Een terugkeer naar België? Dat is moeilijk te zeggen, maar ik ben zeker nog ambitieus. Ik wil eerst goed presteren in IJsland en dan krijg ik misschien weer een kans. Ik heb veel geleerd de afgelopen jaren: fouten die ik zelf maakte en ervaringen die ik heb opgedaan. Misschien eiste ik wel wat te veel in Lokeren… Mogelijk heb ik mensen gekwetst bij Lokeren door veranderingen te willen doorvoeren, maar ik ben van mening dat er nog steeds mensen rondlopen die er niet meer zouden moeten zijn. In de toekomst moet ik mij daar misschien minder mee bezighouden, maar om je spelers gelukkig te maken moeten de werkomstandigheden ook goed zijn: het eten moet goed zijn, goede fitnessruimtes… Maar soms ligt dat moeilijk in dergelijke club", besluit de sympathieke Ijslander.
INTERVIEW:
— Claudio Reulens 💻⚽ (@CReulens) 8 oktober 2018
Op bezoek in 🇮🇸bij Runar #Kristinsson (@KRreykjavik)
🗣 "In #Lokeren stond de tijd 10 jaar stil"
➡ Daarnaast: over reden van ontslag bij Lokeren, evolutie voetbal in #Ijsland en huidige uitdaging bij #KRReykjavik 👇https://t.co/voFWlX4ClU
