De zwakke prestatie van AA Gent is misschien wel de verrassing van de eerste seizoenshelft in de Jupiler Pro League. De troepen van Bob Peeters missen een leider, een echte kapitein die het voortouw neemt. Gelegenheidsaanvoerder Ilombé Mboyo heeft het geprobeerd, maar ook hij kan het schip niet sturen. Gent snakt naar de terugkeer van Bernd Thijs, die Gent deed voetballen en heerste op het middenveld. Samen met Jesper Jørgensen, die nu bij Club Brugge door de mand lijkt te vallen, Tim Smolders en Hannes Van der Bruggen deed Thijs het Ottenstadion vorig seizoen bij momenten genieten van sprankelend voetbal. De Limburgse heerser deed wat van hem gevraagd werd en liet de supporters regelmatig genieten van zijn feilloze traptechniek. De zevenvoudig Rode Duivel lukte dan ook elf doelpunten, waaronder enkele fraaie vrije trappen. Dat frivole missen de Oost-Vlamingen vandaag. Thijs leidde Gent in 2010 zelfs naar winst in de Beker van België. Na overwinningen tegen Club Brugge, Beerschot en KV Mechelen toonde de fiere leider zijn ploeg de weg naar de Heizel, waar ze Cercle Brugge met 3-0 afdroogden. De laatste jaren is de Gentse patron gevoelig aan blessures en daar ging het ook dit seizoen mis. De sympathieke middenvelder scheurde zijn voorste kruisband af en zag zijn seizoen in rook opgaan. De grote leegte die hij achterliet leidde het ontslag van coach Trond Sollied in. In plaats van de Noor kwam Peeters, maar hij zette zijn reeks van bij Cercle Brugge door en Gent bleef wegzakken in het klassement tot op de plaats waar het vandaag de dag staat. Gent kent dit seizoen niet veel geluk en staat aan de winterbreak slechts gedeeld twaalfde in de stand. De Oost-Vlaamse club telt op dit moment slechts vier punten meer dan de voorlaatste in de stand. Die moet aan het einde van het seizoen bikkelen om in Eerste Klasse te kunnen blijven, daar waar De Gentenaars vorig seizoen aan het einde van de reguliere competitie derde werden en na Play-Off I op de vierde plaats prijkten. In 1995 maakte België kennis met de zeventienjarige Thijs bij Standard, waar hij vijf jaar zijn talent liet bewonderen. Daarna maakte hij de gevoelige overstap naar KRC Genk, dat hij in 2002 samen met topschutter Wesley Sonck, Moumouni Dagano en doelman Jan Moons naar de landstitel dirigeerde, want een dirigent is hij wel. Nadien probeerde Thijs het ook in het buitenland en mislukken deed hij daar zeker niet. Na een passage bij Trabzonspor werd hij de patron van het Duitse Borussia Monchengladbach. Maar Thijs had nood aan stabiliteit en Gent wist hem in 2007 terug naar België te halen, waar hij in al die jaren uitgroeide tot publieksheld. Thijs is een ouderwetse acht, die het spelletje kan verdelen en ook zijn verdedigende taak opneemt. Een strijder in hart en nieren, die ondanks zijn techniek bereid is zijn hoofd te leggen voor elke bal en dat is net wat Gent vandaag mist. Gent is met Thijs een groot stuk van zijn ziel verloren. Met Christophe Lepoint haalt Gent nu terug wat grinta in huis. Hij moet samen met Renato Neto, Elimane Coulibaly en Ervin Zukanovic de meubelen proberen redden na nieuwjaar. Al was dat allemaal niet nodig geweest want zoals manager Michel Louwagie dit jaar al liet verstaan: "Als Thijs niet geblesseerd was, stonden we nu in de top zes"
