Club Brugge was jarenlang een baken van standvastigheid wat zijn hoofdtrainers betreft, maar daar kwam na het vertrek van Philippe Clement verandering in. Op amper twee jaar tijd passeerden liefst vijf coaches revue. De meest teleurstellende was allicht Scott Parker.
Om het vertrek van Clement op te vangen, koos Blauw-Zwart begin 2022 voor Alfred Schreuder. De Nederlander deed het niet onaardig, maar zwichtte na een halfjaar voor de lokroep van Ajax. Vervolgens werd Carl Hoefkens gepromoveerd. Onder hem werd een fraaie Champions League-campagne neergezet, toch moest hij na een halfjaartje alweer beschikken wegens de tegenvallende resultaten in eigen land.
Om Hoefkens op te volgen besloot het Brugse bestuur om opnieuw over de landsgrenzen te kijken. En zo belandde men uiteindelijk bij Parker. De voormalige Engelse international had destijds behoorlijk goed werk geleverd bij Fulham FC en AFC Bournemouth. In Brugge kreeg hij voor het eerst in zijn carrière de kans om zich aan een avontuur buiten Engeland te wagen.
Fiasco van 67 dagen
Maar al snel werd duidelijk dat zijn aanwerving een slechte zet was. Zijn gebrek aan kennis van zowel de ploeg als de competitie speelden duidelijk in zijn nadeel, zeker gezien zijn aanstelling midden in het seizoen. Parker slaagde er dan ook niet in om zijn ploeg op de rails te krijgen. De resultaten vielen bijgevolg tegen en zijn discours deed regelmatig de wenkbrauwen fronsen.
Uiteindelijk eindigde zijn Brugse avontuur dan ook in sneltempo. Na amper twee maanden werd Parker alweer bedankt voor bewezen diensten. De 5-1-pandoering in de Champions League tegen SL Benfica gaf hem het nekschot. Zijn assistent Rik De Mil nam vervolgens over en beperkte de schade. Afgelopen zomer besloot Club dan weer om Ronny Deila aan te stellen als nieuwe T1.
Gebrek aan tijd
Sinds zijn bliksemvertrek in Brugge kwam Parker publiekelijk zelden terug op het fiasco. Maar bij 'Ladbrokes' heeft hij dat nu wel gedaan. Hij wijst naar een gebrek aan tijd als hoofdreden voor zijn falen. "Voordat ik bij Club aan de slag ging, kende ik er niemand, buiten dan mijn stafleden en Denis Odoi, met wie ik in Fulham gewerkt had. Bij Club heeft het niet lang geduurd – een ontgoocheling", wordt hij geciteerd bij Het Nieuwsblad. "Ik werkte tien competitiewedstrijden bij Club, twee daarvan wonnen we, twee verloren we, de rest speelden we gelijk. Natuurlijk had ik graag betere resultaten geboekt, maar ik kreeg niet voldoende tijd."
