Komend weekend kruisen Club Brugge en RSC Anderlecht voor de derde keer dit seizoen de degens met mekaar. Voor één speler blijft dat logischerwijs een speciaal duel. Mats Rits neemt het met RSCA immers op tegen de ploeg waar hij begin deze campagne nog in de basis stond.
Rits, een jeugdproduct van Beerschot met ook een verleden bij Ajax, werd in 2018 door Club Brugge overgenomen van KV Mechelen. Dat werd een geslaagde transfer. Zo heeft hij bijna 200 wedstrijden op de teller staan bij Blauw-Zwart. Ook was hij geliefd binnen de kleedkamer en bij de supporters.
Maar afgelopen zomer raakte duidelijk dat hij geen hoofdrol meer speelde in de sportieve plannen. Hij begon het huidige seizoen wel als titularis, maar de concurrentie op het Brugse middenveld flink nam dusdanig toe dat een basisplaats niet langer gegarandeerd kon worden. En dus koos hij voor een uitweg.
Paars-witte sleutelpion
Een aantal clubs toonde interesse, waaronder ook Union SG. Maar uiteindelijk koos Rits ietwat verrassende voor de paars-witte aartsrivaal van Club Brugge. Nochtans was de concurrentie op het middenveld behoorlijk groot. Desondanks is zijn transfer tot dusver een voltreffer gebleken.
Rits versierde al snel een basisplek in het elftal van coach Brian Riemer en die gaf hij niet meer uit handen. Van alle middenvelders die RSCA dit seizoen gebruikte is hij veruit degene met het hoogste aantal speelminuten. Hij is dan ook cruciaal om het evenwicht tussen aanvalslinie en defensie te bewaken. Een type dat dit seizoen ook goed van pas zou zijn gekomen bij ... Club Brugge.
Blauw-zwarte blunder
En dus lijkt Anderlecht de grote winnaar van deze zomerdeal. "Rits laten gaan naar een directe concurrent, is de grootste transferfout die Club Brugge afgelopen zomer maakte. Het management gaf de voorkeur aan iemand met een hogere marktwaarde zoals Raphael Onyedika, die in de komende maanden grof geld zou moeten opbrengen. Maar Rits zou zoveel nuttiger zijn voor Club op dit moment", vertelt een insider van het Belgisch kampioenschap bij La Dernière Heure.
