Jesper Fredberg moet duidelijk een schoonmaak doorvoeren binnen de spelerskern van RSC Anderlecht. De Deense CEO Sports gaat enkele knopen moeten doorhakken. Op het middenveld moet Paars-Wit dringend een stevige kwaliteitsinjectie gaan doorvoeren. Maar dan zal er daar eerst wat volk moeten gaan vertrekken.
Anderlecht eindigde het vorige seizoen met een centraal duo Marco Kana-Josh Cullen. Dat kon bekoren. Vincent Kompany kiest in zijn visie voor twee positioneel sterke centrale - ook bij Burnley is dat het geval - middenvelders en jongens die weinig risico nemen. Zij bewaken het evenwicht, een reden waarom Adrien Trebel niet speelde. Hij is een risicofactor inzake zijn manier van spelen. Kompany nam Cullen mee naar Burnley en de Ier werd tot op heden nooit echt vervangen. 
Amadou Diawara kwam weliswaar in de plaats, maar dat was een enorme gok. Zoals we al eerder aangaven nog voor hij een minuut had gepeeld. Diawara valt tot op heden door de mand, vooral in topmatchen is hij een stoorzender. De ex-speler van AS Roma en Napoli is inzake duelkracht nog wel degelijk, maar zijn voetballend vermogen en impact op de ploeg zijn te weinig. Diawara kan de ploeg niet bij de hand nemen. Riemer zou een fan zijn, maar kan Diawara nog een meerwaarde betekenen voor Anderlecht? Dan moet hij dit eindelijk eens gaan tonen op het veld.
WAT MET KANA?
Hij is momenteel naast Kana de enige pure nummer zes in de ploeg. Kana is wat ons betreft beter, maar heeft één enorm probleem: hij is o zo blessuregevoelig. Dit seizoen is hij amper fit geweest. Kan hij nog de echte doorbraak forceren? 2023 is een cruciaal jaar voor hem. Een topfitte Kana is als ‘6’ op dit moment de beste van de twee. Naast Diawara of Kana kon dit seizoen ook nog niemand overtuigen. 
Kristian Arnstad is een talent, maar een dienende speler. Iemand die het vuile werk opknapt. Voetballend heeft hij het in de laatste zone vaak moeilijk en mist hij overzicht. De jonge Noor doet wat denken aan de jonge versie van Adrien Trebel. Hij heeft nog een grote progressiemarge, maar heeft nood aan een leidinggevende speler naast zich. Trebel is zo een speler, maar de bijna 32-jarige middenvelder gaat de club verlaten. Trebel is zelfs met een halvering van zijn loon veel te duur voor dit Anderlecht en bovendien is zijn sportieve impact ook niet van die mate dat Anderlecht voluit voor een verlengd verblijf moet gaan.
Tot slot is er Majeed Ashimeru. De Ghanees speelt nu twee jaar voor Anderlecht, maar een geslaagde transfer is hij nog steeds niet gebleken. Buiten één heropleving onder Kompany vorig seizoen, laat hij toch een matige indruk achter. Nochtans kreeg hij dit seizoen veel kansen van Felice Mazzu en Brian Riemer. Grijpen deed hij die nog niet echt. Zo was hij onlangs nog heel matig tegen Union SG en Club Brugge. Op zijn 25ste zou hij toch een speler moeten zijn die een ploeg stilaan bij de hand kan nemen. Ashimeru is vaak te slordig in balbezit. Zijn loopacties zijn wél goed, maar het vervolg vaak niet. Hij is véél te wisselvallig.
Fredberg moet in de zomer - of mogelijk nog deze maand - minstens één dragende speler vinden voor het middenveld. Hij zou een speler moeten kunnen strikken die altijd minstens een 6/10 haalt en de ploeg in moeilijke momenten bij de hand kan nemen. Paars-Wit heeft nood aan een bepalende middenvelder die de ploeg beter laat voetballen. Maar hebben ze daar het budget voor? Voor Ashimeru, Trebel, Diawara en mogelijk ook Kana zijn de komende maanden cruciaal voor hun toekomst bij RSCA.
CR
