Arthur Vermeeren verliet Atlético Madrid via de achterdeur. Gewogen en te licht bevonden, zoals verwacht. De jonge middenvelder is het zoveelste bewijs dat de stap van de Belgische naar de Europese top véél te groot is.
Atlético Madrid kwam te vroeg
We haalden het vorig seizoen al aan dat Vermeeren zeker geen stap moest zetten naar een Europese topclub. Hij werd echter door bepaalde mensen rondom hem én Antwerp richting Madrid geduwd. Big money. Maar voor de ontwikkeling van Vermeeren was dit nefast. Bepaalde media hemelden hem bij Antwerp ook te fel op. We haalden toen al aan dat Vermeeren absoluut niet naar een Europese topclub moest verkassen. Die stap is véél te groot, dat bewezen bijna al zijn voorgangers uit de Jupiler Pro League.
Vermeeren is een groot Belgisch talent, maar geen uitzonderlijk talent in het internationale voetbal. Hij kan wel een zéér mooie carrière uitbouwen. Ook daarin moet er meer nuance komen. Spelers worden te snel op een voetstuk gezet.
Vermeeren was mentaal ook niet klaar voor Atlético Madrid. Hij heeft niet die persoonlijkheid om zomaar even binnen te stappen bij een club genre Atlético Madrid en zich te laten gelden. Daarvoor moet hij nog stappen zetten in het leven. Dat is ook logisch. Vermeeren is amper 19 jaar. De jongeling werd door velen te snel het hoofd gek gemaakt. Europese topklasse werd hij genoemd door bepaalde media, Degryse die aanhaalde dat hij zeker de nodige minuten zou gaan maken in Madrid, ploegen als FC Barcelona, Man Utd werden aan hem gelinkt maar waren nooit concreet…Het was allemaal wat veel.
RB Leipzig betere stap
Voetballend was Vermeeren niet klaar voor dàt niveau. De jonge middenvelder was zeer goed bij Antwerp, maar nog geen internationaal topniveau. Een volgende stap zetten richting middenmoter in een topcompetitie was goed geweest. Bij Leipzig zal hij meer minuten vergaren, maar een basisplaats afdwingen zal ook daar niet makkelijk worden.
Gelukkig kijken ze daar ook meer naar de ontwikkeling van jonge spelers. Leipzig is een opleidingsclub voor de wereldtop. Bovendien zal hij er zich makkelijker aanpassen. Duitsland en België leunen inzake mentaliteit toch wat meer naar elkaar en met Maarten Vandevoordt en Loïs Openda zal hij er ook twee landgenoten treffen.
Vermeeren is het volgende voorbeeld dat je niet te snel die stap naar een club mag zetten waar de druk zo hoog is op internationaal niveau. We twijfelen ook of dergelijke ploegen nog snel een jong Belgisch talent voor grof geld gaan oppikken voor hun eerste ploeg. Chelsea tellen we niet mee met Mike Penders. Die club is al lang geen voetbalclub meer, maar een handelshuis waar andere (niet al te koosjere) belangen spelen.
CR
