De mercato van RSC Anderlecht (qua ingaande transfers) ligt achter de rug. Jesper Fredberg hoopte Brian Riemer voor elke positie twee spelers te kunnen aanbieden. Vorig jaar verloor Paars-Wit heel veel kwaliteit toen Thorgan Hazard, Jan Vertonghen, Francis Amuzu en Thomas Delaney gelijktijdig out waren. Is daar beterschap in gekomen? Een overzicht.
In doel kwam er geen vervanger voor Kasper Schmeichel, vorig jaar een van de beste keepers in de Jupiler Pro League. Paars-Wit keek naar vervangers, maar Colin Coosemans verraste iedereen de eerste weken. Kan hij dat niveau aanhouden? Mads Kikkenborg is voorlopig geen Anderlecht-materiaal, mogelijk kan Timo Schlieck (gehuurd van RB Leipzig) snel doorgroeien.
Achteraan sterker geworden
Achteraan vertrokken Zeno Debast en Federico Gattoni. Zij werden vervangen door Mathias Jorgensen en Jan-Carlo Simic. Dat zijn zeker geen onaardige verdedigers. Jan Vertonghen bleef ook aan boord. Debast zal echter heel erg gemist worden vanwege zijn voetballend vermogen. Dat moet anders opgelost worden, maar later meer daarover. Op rechts is Thomas Foket een verbetering ten opzichte van Louis Patris en hij gaat de concurrentie aan met Killian Sardella.
Op links werd Ludwig Augustinsson behouden. Er mag echter niets gebeuren met hem, want Moussa N’Diaye heeft nog steeds niet kunnen aantonen dat hij progressie maakt. Met Leander Dendoncker heeft Riemer wel een extra optie die achteraan kan depanneren. Achteraan zijn er dus meer wisselmogelijkheden dan vorig jaar.
Middenveld tikkeltje beter
Op het middenveld droomde men lang van Christian Eriksen. Dat had de mercato van Fredberg ‘af’ gemaakt. Dat gebeurde niet, wat ook wel te verwachten was. Thomas Delaney vertrok daar, maar met Leander Dendoncker kwam vervolgens een verbeterde versie naar het Lotto Park. Hij zou voetballend het spel wel eens sneller kunnen laten gaan. Wat nodig is, Mats Rits stelt daarin teleur.
Voor de rest bleef het bij het oude. Naast Dendoncker lopen er ook nog Mats Rits, Majeed Ashimeru, Théo Leoni, Yari Verschaeren en Mario Stroeykens rond. Op die laatste drie zit nog progressiemarge en vooral Stroeykens evolueert zeer goed. Voeg daaraan toe dat RSCA Marco Kana, Nathan De Cat en Nunzio Engwanda eventueel nog kan gebruiken (ook achteraan) en dan kunnen we stellen dat Paars-Wit er op het middenveld er licht op vooruit is gegaan. Die laatste drie kunnen het vertrek van iemand als Kristian Arnstad makkelijk opvangen. Doorselecteren is ook nodig.
Dat Dennis Praet niet werd gehaald, is logisch. Een profiel zoals hij loopt er al genoeg rond in het huidige Anderlecht. Een lopende acht met goede voeten. Praet is al vele jaren geen ‘creatieve tien’ meer. Het enige wat we echt kunnen aanhalen is dat Anderlecht een echte ‘passeur’ mist. Kan Leoni, die dat toch wel het meeste in zich heeft, dat misschien worden? Kan hij die volgende stap zetten? Stroeykens is meer de lopende, technisch vaardige ‘8’ die goed opduikt in de zestien meter en die balvast is. Verschaeren is eerder een flitsenspeler, Ashimeru is ook geen passeur en Rits ook niet.
Aanval mist zonder Hazard ‘geniale’ klasse
Anderlecht heeft vooraan de nodige kwaliteit, maar het kon nog wat extra ‘genie’ gebruiken. Thorgan Hazard raakte vorig jaar vanaf november op toerental en was vanaf dan dé creatieve baas. Maar in de play-offs viel hij uit met een zware knieblessure en hij zal vanaf januari pas fit zijn. Zijn afwezigheid voelt héél de ploeg. Paars-Wit is minder balvast, heeft minder rust aan de bal en jongens als Kasper Dolberg en Anders Dreyer missen hem enorm.
Dolberg en Dreyer kenden een gemankeerde voorbereiding en zoeken nog naar hun beste vorm. Zij zullen in de komende weken wel weer gaan draaien inzake cijfers. Anderlecht haalde met Samuel Edozie een nieuwe flankaanvaller bij de kern. Die was broodnodig, want Dreyer had geen concurrentie. Hij kan links en rechts spelen. Een zegen voor Riemer. Luis Vazquez was vorig jaar bij momenten een goed breekijzer. Hij is de doublure van Dolberg.
Op de flank verloor Riemer dan wel Hazard voor maanden, maar hij kan nu weer rekenen op een fitte Amuzu (al kende die wel weer wat kwaaltjes). Niet vergeten: ‘Ciske’ speelde vorig jaar maar 943 minuten door blessureleed. Ten opzichte van vorig jaar kan Riemer (op dit moment) nu wél rekenen op snelle flankspelers met Amuzu en Edozie. Dat is zeker een toevoeging, al mist hij wel het genie van Hazard. Als hij terugkeert in januari is Anderlecht daar licht versterkt, maar een extra kracht had daar wel gemogen/gemoeten.
Nilson Angulo, Tristan Degreef en Robbie Ure zijn jongens die nog wat extra diepte brengen in de selectie. Maar het geen jongens die klaar zijn om te starten in de basis.
Conclusie: Anderlecht zijn kern is een stuk meer in evenwicht dan vorig jaar. Fredberg leverde wat ondergetekende betreft zeker geen onaardig werk ondanks de weinige financiële middelen. Dat hij geen absolute extra topper kon halen als extra flankaanvaller is het enige grote gemis. Anderlecht heeft een sterke selectie naar Belgische normen, die wel net dat tikkeltje ‘topklasse’ mist achter Dolberg. Daarvoor zal het wachten zijn op de terugkeer van Hazard. Of kan Edozie iedereen plots énorm verrassen?
Claudio Reulens
