De bal rolt weer op onze velden. Het werd zo langzamerhand weer eens tijd ook.
Alles goed en wel beschouwd was het een start 'om erin te komen'. In play-off I hebben de favorieten gewonnen, maar daarmee was alles zowat gezegd. Toch bestaat het eerste ideale elftal van de nacompetitie grotendeels uit spelers die we hier kunnen verwachten. Liefst zeven van de elf uitverkorenen pronostikeerde ik - op vraag van mijn VTM-collega's - ook in mijn ploeg van spelers die het verschil zouden gaan maken.
Zal ik beginnen met de drie spelers die uit play-off II de sprong hebben kunnen maken?
Neem nu Wouter Biebauw. Die gun je dat toch tenvolle, na zijn mooie afscheid van KV Mechelen afgelopen zaterdag, na zeven seizoenen trouwe dienst? Vooral omdat de grote kanonnen geen onmogelijke dingen hebben moeten doen tussen hun palen.
In Oostende krijgt hij komend seizoen Kevin Vandendriessche als ploegmaat. De motor van Moeskroen. Onvermoeibaar, ook in het Westelse Kuipje. En Zinho Gano scoorde daar dan wel drie keer - de Brugse huurling had er zelfs meer moeten maken - toch haalt hij de 11 niet. Zelfs Dalibor Veselinovic - fraaie omhaal toch - moet het afleggen tegen dé topspits uit onze pintjesliga. Malinwa vaardigt wel nog Sofiane Hanni uit. Dartel baasje. Mooie pot. Knappe assist.
Gent plaatst 3 basisspelers in de 11. Rami Gershon speelt al een tijd ijzersterk en dat was tegen Kortrijk niet anders. De Israëlische international bengelt steevast tussen 7 en 8 op 10.
Thomas Foket toonde met z'n goal op Anderlecht al dat het weer in stijgende lijn gaat met dat vormpeil van 'm. In de opener van play-off I was ook hij weer goed op dreef. Hoewel Milicevic en Depoitre goeie cijfers zullen gekregen hebben op het rapport van meester Hein is het toch weer Moses Simon die zich in ons team weet te wriemelen. De Nigeriaanse dribbelkont bleek ook op één been nauwelijks of niet af te stoppen. Simon zelfs beslissend op rolschaatsen, in zwembroek, geblinddoekt en met een hoed op? Ik zou niet durven beweren dat het niet kan.
Mozes deed zeeën open splijten, van Moses hebben we het laatste truukje nog niet gezien.
Tot slot de grote kanonnen. Olivier Deschacht? Uiteraard. Nu ook op zijn oude vertrouwde linksachterstek. Say no more. Steven Defour? Aanwezig. Amai. Hijgde als een hyena in de nek van elke Zebra (van Charleroi). Goed nieuws voor Anderlecht. Aleksandar Mitrovic? Jawel. Goaltje gemaakt. De vooractie van de killer. Voetje tegen de voorzet. Beslissende klasse.
Lior Refaelov? "Goeie middag!" Niet goed genoeg om te mogen starten tegen de Duivels? Misschien was dat maar best voor ons. Het bleef maar duren vooraleer hij uit de omknelling geraakte, gisteren in Jan Breydel. Maar dan, met de rust in zicht: slim en leep, even wachten op de wilde voeten van Andrade, en hopla, penalty. Uitstekend omgezet. Na de rust en met meer vrijheid zat Refaelov meteen beter in de match, en na weer een onbezonnenheid van Andrade: tweede pingel, iets minder zuiver, maar goed genoeg om de hand van Thuram te schroeien, 2-1. Twee strafschoppen in één match omzetten is ver van simpel. Ga maar na, het loopt vaak mis. Nu maatje Victor Vázquez bijna vol inzetbaar is zal Refaelov het enkel makkelijker gaan krijgen. Dat is dan weer goed nieuws voor Club Brugge.
Het goeie nieuws in Brugge was ook dat... Standard nog leeft. Dit was een tactisch goeie verrichting hoor, van de rakkers van Riga. Compact bij balverlies en explosief in de omschakeling. De Sart en Trebel deemsterden wat weg na de rust, en zo viel toen enkel Mehdi Carcela nog op. Hij moest na z'n fantastische deviatie in de aanloop naar de 0-1 wel nog van schoenen wisselen - twee glijpartijen na evenveel korte kapbewegingen - maar het liep heel blauwzwart de volle 94 minuten dun door de broek telkens hij aan de bal kwam. Hij stuikt soms nog wat te gretig ten bodem, maar in goeie doen is Carcela toch een attractie. Schuddende kont, frêle linker. Artiesten hebben we nooit te veel.
.jpg)
Peter Morren
