Goed voetbal was afgelopen weekend ver te zoeken. De traditionele topteams kreunen onder de belasting. Zo werd Standard de grote winnaar van het weekend. Yannick Ferrera verdient een ploeg die alsnog vol gaat voor PO1.
Ik keek toe op Sclessin en zag de energie die Standard kenmerkt. Een kolfje naar hun hand, zo’n clásico. Dino Arslanagic is ver van de beste centrale verdediger van het land, maar eerlijk is eerlijk: gisteren stond hij er. Okaka? Niet gezien. Ezekiel? Ook niet gezien, met dank aan Reginal Goreux. Geruisloos teruggekeerd, en meteen de stabiliteit verhoogd. Aan de overkant was Jelle Van Damme weer ziel en zaligheid van de Rouches. Tot twee keer toe redde hij zijn team op de lijn, telkens acrobatisch. Na de wedstrijd sprak ik kort met Eric Gerets en die loofde de fantastische wedstrijd van Sambou Yatabaré. Heeft Standard centraal op het middenveld eindelijk de juiste formule gevonden? Zou best kunnen.
Oostende is herfstkampioen. Wie dat eind juli had voorspeld zou voor gek zijn verklaard.
In het collectieve succes sprongen ook dit weekend Cyriac en Canesin eruit. Ex-Anderlecht, bevrijd van het paarswitte juk, lijkt het. De Ivoriaan zit aan 10 goals en verbaast daarmee velen. De Braziliaan verbaast niet. Hij is gewoon een zeer getalenteerde creatieve voetballer. Wie mij ook niet verbaast is Kevin Vandendriessche. De duizendpoot van KVO. Naar het beeld van zijn trainer, want niet de verfijnste maar zo veelzijdig en hardwerkend en nuttig en efficiënt.
En dan was er de ‘coup’ van Charleroi in Gent. Voorspelbaar, vind ik. Het zwarte beest van Gent, gestreepte beesten dan nog. Martos, altijd de rust achterin.
Tainmont, eindelijk terug in die ploeg. Perbet, sluipschutter. Zeven goals al, sinds zijn terugkeer half september. Scoort altijd en overal. Als er een trainer moest gekozen worden voor dit weekelftal, dan zeker Felice Mazzu. Behalve een uiterst minzaam man een uitstekende coach. Hij krijgt van mij behalve zijn eigen goalgetter ook een doelman ter beschikking die scoort. William Dutoit van STVV: lefgozer in Lokeren.
.png)
Peter Morren
