Met Adnan Custovic werd bij KV Oostende een nieuwe trainer aangesteld. De Bosniër is zowat de tegenpool van Dennis van Wijk, die toch eerder gekend staat voor zijn harde aanpak. In de eerste van twee 'finales' leverde dat echter nog niet veel op.
Custovic heeft een meer opbouwende stijl, maar die pakte niet uit met de winst tegen KRC Genk. Toch was de sfeer bij de club en bij de spelers uitermate positief na afloop. Ook Custovic zelf wilde alleen maar het positieve onthouden van deze wedstrijd, kwestie van het moraal hoog te houden.
KV Oostende heeft volgende week genoeg aan een puntje tegen Cercle Brugge om het behoud veilig te stellen. "Ik hoop dat ze deze week goed vieren", knipoogde Custovic. "Weet je, ik wil me spiegelen aan Bernd Storck. Hoe hij Cercle weer op de rails gekregen heeft, is indrukwekkend", citeerde Het Laatste Nieuws.
Voetjes op de grond: waarom Anderlecht niet mag zweven na de 7-0
7-0. De cijfers spreken boekdelen. Het publiek in het Lotto Park stond op de banken bij zoveel overmacht en dat was lang geleden. Anderlecht veegde de mat aan met het arme Zulte Waregem en liet de fans smikkelen en smullen van een ouderwetse monsterzege, maar het moet wel gezegd dat de tegenstand niet van een bijster hoog niveau was. Hoewel de prestatie van Paars-Wit zeker gezien mocht worden, vertelt de einduitslag bovendien zeker niet alles.
EEN GELUKKIGE START
Het begin van de wedstrijd kon niet beter lopen voor Anderlecht. Zulte Waregem nam tijdens de eerste vijf speelminuten het spel nochtans in handen – zonder enig doelgevaar weliswaar– maar toch stonden de bordjes al snel op 1-0 in het voordeel van de thuisploeg. Ewoud Pletinckx devieerde een voorzet van Francis Amuzu ongelukkig voorbij zijn eigen doelman Eike Bansen. De toon was meteen gezet.
Het merendeel van de Paars-Witte treffers die volgden waren evenmin van moeilijke makelij, al moet gezegd dat de recuperaties en acties die aan die goals voorafgingen wél van hoog niveau getuigden. Michel Vlap scoorde nog drie eenvoudige doelpunten, waarvan ééntje vanop de stip. Nacer Chadli had zijn kans ook maar binnen te leggen. Enkel de knappe goals van Jérémy Doku waren geen intikkers.
HET BALBEZIT: 50-50
Zulte Waregem is al een tijdje ziek, want in de voorbije wedstrijden pakten de West-Vlamingen amper 5 punten op 30. Anderlecht trof met Essevee dus een gewond dier, terwijl de thuisploeg goed in vorm was na eerder al uit te halen tegen Waasland-Beveren en AS Eupen. Bij een 7-0 score verwacht je dan ook dat Anderlecht oppermachtig was – wat deels ook klopt – maar het balbezit tempert dat enigszins.
Beide ploegen verdeelden het leer namelijk netjes evenredig, met elk 50 procent. En dat terwijl Vincent Kompany en co dit seizoen gemiddeld 55% balbezit genereren. Het is dus niet zo dat Anderlecht erin slaagde om de bal voortdurend frivool van voet tot voet rond te spelen, zonder dat een speler van Zulte Waregem af en toe eens een belemmering vormde. Geen Pep Guardiola-cijfers, dus.
MINDER PASSES
De centrale as van de Brusselaars leverde op het vlak van passing wél een bovengemiddelde prestatie. De bal ging vooral erg vlot rond tussen Elias Cobbaut, Peter Zulj en Michel Vlap, met de Oostenrijker als belangrijke spilfiguur tussen verdediging en aanval. Ook hier geldt echter wel dat het middenveld van de bezoekers meer aan het zwemmen dan aan het voetballen was.
Desalniettemin was de algemene balcirculatie van Paars-Wit zowaar zelfs minder dan gewoonlijk. In een doorsnee match geeft Anderlecht dit seizoen 508 passes, terwijl het leer tegen Zulte Waregem 'slechts' 482 keer rond ging binnen de ploeg. Ook het slaagpercentage van die passes bleef net onder het gemiddelde, al was dat verschil al bij al wel verwaarloosbaar.
DODELIJKE COUNTERS, WEINIG CROSSES
Kompany zijn filosofie is dan wel gestoeld op veel balbezit, Anderlecht scoorde het merendeel van haar zeven doelpunten dankzij een snelle uitbraak. Op die manier werd de gebrekkige organisatie van Zulte Waregem volledig uit verband gespeeld. Sporting zet per wedstrijd gemiddeld amper drie keer een counter op, maar tegen Essevee was dat het dubbele. En dat loonde ook meteen.
Wat tevens opviel is het minder aantal centers voor doel dan in de voorbije wedstrijden. Ergens logisch gezien de efficiëntie op de counters door het midden, al merken we toch op dat van alle flankspelers alleen Doku een assist op zijn naam schreef. De voorzetten waren dan ook niet alleen minder talrijk, maar tevens een stuk minder effectief dan gewoonlijk.
WEINIG BALVERLIES, VEEL RECUPERATIE
Het is echter geen verrassing dat Anderlecht tijdens de bolwassing van Zulte Waregem toch flink wat minder balverlies leed dan tegen andere tegenstrevers uit de Jupiler Pro League. Het leer ging zaterdag maar 90 keer verloren, ongeveer hetzelfde aantal als eerder tegen Waasland-Beveren en AS Eupen. Het gemiddelde van de troepen van Frank Vercauteren ligt dit seizoen evenwel op 103 stuks.
Toch was Anderlecht vooral in het recupererend compartiment érg sterk. Het gebruikelijke totaal aan balveroveringen werd zo met maar liefst 60 procent verhoogd, waarbij vooral de vier verdedigers – Murillo, Sardella, Cobbaut en Kompany – én Zulj hun duit in het zakje deden. Het zegt toch wat over het toenemend belang van die laatste, die nog niet zo lang geleden nog als flop werd bestempeld.
EINDELIJK EFFICIËNT
Qua passing, duels en voorzetten was Anderlecht tegen Zulte Waregem dus niet eens uitzonderlijk goed. Wél waren de Brusselaars dodelijker, met meer balrecuperaties en minder slordigheden in het spel. In diezelfde lijn ligt uiteraard de afwerking op doel. De kwaliteit van de kansen tegen Essevee was dan wel érg hoog, ze moeten nog altijd worden afgewerkt – dit jaar vaak een probleem.
Ditmaal kwam Paars-Wit echter bijzonder doeltreffend voor de dag, met maar liefst 72 procent van alle schoten die tussen de palen belandde. Haast een verdubbeling van het clubgemiddelde van 39 procent dit seizoen. Nog een extra nuance: het aantal pogingen op doel was gelijkaardig aan die in andere competitiematchen. Straf dat er nu dus plots zeven tegen de netten vlogen.
Versta ons niet verkeerd: de signalen voor Anderlecht zijn na de overtuigende negen op negen tegen Waasland-Beveren, Eupen en Zulte Waregem, met 16 doelpunten voor en slechts eentje tegen, terecht positief. Die uitslagen zelf moeten evenwel toch met een korreltje zout genomen worden, vooral ook omdat die tegenstanders bezwaarlijk als echte waardemeters kunnen worden beschouwd. Neen, het zou té kortzichtig om te denken dat Anderlecht nu alweer het juiste pad heeft gevonden. Op de weg terug, dat lijkt ons gezien de omstandigheden een iets betere omschrijving. En dat is toch ook al heel wat.
