Didier Lamkel Zé heeft zijn zin gekregen: het enfant terrible speelt het huidige voetbalseizoen uit op huurbasis bij de Slovaakse topclub DAC. Op die manier houdt Antwerp FC zijn marktwaarde nagenoeg intact, maar het is aan Lamkel Zé om te beslissen of hij deze nieuwe kans wil grijpen. Op basis van zijn pure kwaliteiten behoorde Lamkel Zé tot de beste spelers van de Jupiler Pro League, maar naast het veld verknoeide hij kans na kans.
DE LEEGLOOP
Sinds maandag is de Jupiler Pro League een attractie armer. Na weeral een zomer vol nieuwe uitspattingen, was het krediet van Didier Lamkel Zé bij Antwerp FC dit keer nu écht wel helemaal op. De Kameroener valt dit seizoen niet meer te bewonderen op de Belgische voetbalvelden, want hij wordt voor één jaar uitgeleend aan de Slovaakse topclub DAC. Na zijn eenjarige huurbeurt aan de club uit Trnava, keert Lamkel Zé op papier wel terug naar Antwerp. Maar zover zijn we uiteraard nog niet.
De vele fratsen, talrijke incidenten en ongewenste akkefietjes van Didier Lamkel Zé zullen uiteraard niet gemist worden op de Bosuil. Zijn intrinsieke klasse en sportieve meerwaarde des te meer. Samen met Dieumerci Mbokani (14) en Lior Refaelov (8), maakte Lamkel Zé (8) vorig seizoen een cruciaal onderdeel uit van de Antwerpse voorhoede. Dit trio was vorig jaar gecombineerd goed voor de helft van de totale Antwerpse doelpuntenproductie: 49% om exact te zijn. En alle drie zijn ze vandaag geen speler meer van The Great Old.
DE RELANCE VAN VERCAUTEREN
Maar Didier Lamkel Zé was meer dan alleen doelpunten. Door zijn snedige dribbels en scherpe versnellingen werd menig defensie in verlegenheid gebracht, en op basis van zijn puur talent was de Kameroener één van de beste spelers in de Jupiler Pro League. Vorig seizoen was Lamkel Zé bijvoorbeeld een belangrijke factor in de Antwerpse hoogconjunctuur, die zijn oorsprong kende onder Frank Vercauteren. De toenmalige coach van Antwerp had op zijn beurt ook een grote rol in Lamkel Zé's persoonlijke sportieve revival.
Vorig seizoen werd Didier Lamkel Zé andermaal naar de B-kern verwezen. Na een zoveelste opstootje tolereerde Ivan Leko het onprofessioneel gedrag van zijn enfant terrible niet langer. Maar na het ontslag van de Kroaat maakte de nieuwe coach Frank Vercauteren handig gebruik van Lamkel Zé's intrinsieke talent en pure kwaliteiten. Vercauteren hevelde het woelwater terug over naar de A-kern en daarmee koos hij allerminst voor de gemakkelijke weg. Maar die veelbesproken en gedurfde beslissing van Vercauteren betaalde zich wel uit.
Didier Lamkel Zé haalde onder Frank Vercauteren zijn grootste rendement ooit, en hij leek zijn laatste kans op de Bosuil met beide handen te grijpen. De beslissing van Vercauteren om Lamkel Zé te rehabiliteren kon in het Antwerpse clubbestuur oorspronkelijk ook op veel bijval rekenen. Door zijn goede recente prestaties nam Lamkel Zé's marktwaarde gevoelig toe, en dat gaf The Great Old een interessant financieel perspectief voor de eerstvolgende zomermercato. Na 19 matchen onder Vercauteren pronkte Lamkel Zé met 10 goals en 3 assists. Nooit was hij productiever.
SUCCESVOLLE VERVANGER VAN MBOKANI
De gewaagde zet van Frank Vercauteren om Didier Lamkel Zé te rehabiliteren hield uiteraard veel risico in, de Kameroener werd namelijk verguisd en uitgespuwd door de Antwerpse achterban, maar uiteindelijk had de ervaren coach het sportief dus bij het rechte eind. Maar anderzijds had Vercauteren toen ook niet erg veel keuze. De aanvalsleider Dieumerci Mbokani was op dat moment voor enige tijd onbeschikbaar wegens een blessure, waarop Lamkel Zé de rol van centrale spits onverhoopt maar erg succesvol op zich nam.
Didier Lamkel Zé is van nature eerder een zuivere flankaanvaller, maar zijn tijdelijke invulling als centrale spits mondde uiteindelijk uit in een onverhoopt geslaagde beproeving. Dat hij met glans slaagde in die tijdelijke opdracht staaft alleen maar het pure talent die Lamkel Zé bezit. Alle credits gaan dus uit naar Frank Vercauteren, die het aandurfde om Didier Lamkel Zé een nieuwe kans te geven en daarmee niet het hazenpad koos - zoals Ivan Leko - door hem te laten verkommeren in de B-kern.
BEWOGEN TUSSENSEIZOEN
Na het vertrek van Frank Vercauteren bij Antwerp FC ging het echter weer steil bergaf met Lamkel Zé. In het voorbije tussenseizoen kwam het enfant terrible meermaals op negatieve wijze in de pers, en dat was grotendeels zijn eigen schuld. Lamkel Zé begon onder de nieuwe coach Brian Priske nochtans met een schone lei, maar het duurde niet erg lang vooraleer hij weeral een misstap beging. Eind juni werd Lamkel Zé op de Bosuil verwacht om zijn testen af te leggen met het oog op de start van de voorbereiding, maar de wispelturige Kameroener stuurde al meteen zijn kat.
En daar stopte het niet bij. Didier Lamkel Zé had in juni duidelijk zijn zinnen gezet op een transfer, en hij voedde die geruchten zelf middels roddels op zijn Instagram-profiel. Zijn talrijke ondubbelzinnige berichten lieten duidelijk verstaan dat Lamkel Zé zijn pijlen richtte op een verhuis naar Anderlecht. Kort daarna stond hij de pers grondig te woord in een uitgebreid interview met Het Laatste Nieuws, waarin Lamkel Zé met scherp schoot naar de kleedkamer van Antwerp. “Er zijn binnen Antwerp mensen genoeg geweest die me onderuit hebben willen halen. Spelers, zoals ik”, vertelde hij onder meer.
Daarna verliep de communicatie van Didier Lamkel Zé opnieuw integraal via Instagram. Op het social media-kanaal maakte de aanvaller via berichten en chats erg duidelijk dat hij nog steeds hoopte op een transfer naar Anderlecht. Vervolgens zinspeelde hij op de veelbesproken en beruchte wet van '78, die het voor professionele sportbeoefenaars mogelijk maakt om hun lopende contract voortijdig te verbreken. Tussendoor bekladde Lamkel Zé de muur van de kleedkamer, nadat de Kameroener werd duidelijk gemaakt dat hij niet langer welkom is bij de A-kern.
SPORTIEVE ERFENIS
Didier Lamkel Zé gooide zijn eigen ruiten in bij Antwerp FC, en dat is een grote zonde. Naast het veld is de aanvaller namelijk te beïnvloedbaar, naïef en infantiel, maar als voetballer bezit hij echter enorm veel hoogwaardige kwaliteiten. Zelfs in een onnatuurlijke rol als centrale spits behoorde Lamkel Zé vorig seizoen nog steeds tot één van de beste spelers op die positie. Je kan veel zeggen over Frank Vercauteren, maar voetbalinzicht en – intelligentie heeft ie met overvloed.
Didier Lamkel Zé behoorde vorig seizoen in verschillende onderdelen tot beste vijf centrumspitsen in de Belgische competitie. Zijn regelmaat qua assists aanleveren bijvoorbeeld, maar uiteraard ook op het gebied van versnellingen met de bal aan de voet. Lamkel Zé woog ook op de vijandelijke verdedigingen want hij ging per wedstrijd gemiddeld 16 offensieve acties aan. De meest opvallende vaststelling is echter het aantal verkregen en verstuurde passes. In beide onderdelen prijkte Lamkel Zé hoog in de top vijf. Hij was aldus een belangrijk aanspeelpunt én spelverdeler.
En dan mogen we zeker zijn doelpuntenfrequentie niet vergeten. Didier Lamkel Zé scoorde vorig seizoen namelijk 0,39 doelpunt per wedstrijd, een gemiddelde die bij Antwerp FC enkel overtroffen werd door de clubtopschutter Dieumerci Mbokani. Hoewel men op de Bosuil opgelucht is om minstens één seizoen van Lamkel Zé's fratsen verlost te zijn, zal het vertrek van de aanvaller toch voelbaar zijn op het sportief gebied – als dat vandaag nog niet het geval zou zijn. De laatste betrachting van Antwerp is om hem alsnog te kunnen verkopen voor een mooie transfersom. En dat scenario heeft enkel Lamkel Zé in handen.
