Fiorentina was in de jaren 90 een van de leukste ploegen uit de Serie A. Nadien volgden er zeer zware jaren met een faillissement, maar de club uit de prachtige stad Firenze kwam terug boven water. Lonken ze weer richting de Italiaanse top?
Batistuta en Rui Costa
Van midden jaren 90 tot begin 2000 was Fiorentina een club die furore maakte in de Serie A. Ze eindigden 4de in 1996, 5de in 1998, 3de in 1999 en 7de in 2000. Ze wisten in die periode een keer de groepsfase van de Champions League te halen en de halve finale van de Beker der Bekerwinnaars.
Ze hadden een geweldige kern. In die periode liepen er kleppers rond als Francesco Toldo, Gabriel Batistuta, Manuel Rui Costa, Luis Oliveira en Edmundo. Ook mannen als Guillermo Amor, Moreno Toricelli en Jorg Heinrich speelden er.
Fiorentina was een lust voor het oog en ook nu is de ploeg een team dat het spektakel verzorgt. "Het is geen typische Italiaanse ploeg”, verzekerden ze bij Genk. Dat cliché van defensieve Italiaanse clubs is al jaren achterhaald. De Serie A is al vele jaren een competitie waar een stuk aanvallender wordt gespeeld dan pakweg 20 jaar geleden.
Sterke Oliveira
Bij Fiorentina speelden Kevin Mirallas en Anthony Vanden Borre een bijrol. Luis Oliveira kende er wel een fantastische periode. De Braziliaanse Belg speelde er van 1997-2000. In die periode was hij er goed voor 26 goals en 11 assists in 116 wedstrijden. Oliveira was een speler die een enorme werkkracht had en die de absolute sterren mee liet schitteren, plus hij pikte regelmatig zijn goaltje mee in een periode dat verdedigers in de Serie A nog wel van een hoger niveau waren dan nu.
Toen was Italië hét voetballand bij uitstek, waar de beste spelers actief waren. Oliveira is en blijft een onderschatte speler in de Belgische voetbalgeschiedenis. Nog een weetje: de club speelde in het seizoen 1984/1985 tegen Anderlecht in Europa. In Firenze werd het 1-1, in Brussel verloren ze met 6-2. Het is de enige keer dat zij een Belgische ploeg troffen.
CR
